Trunek z moskiewskiej destylarni

Polacy ze wszystkich napojów alkoholowych najczęściej sięgają po piwo. Mocniejsze trunki kojarzymy raczej z dużymi uroczystościami czy hucznymi zabawami. Wśród trunków zawierających min. 20 procent alkoholu zdecydowany prym wiedzie wódka.

Smirnoff to jeden z najbardziej znanych producentów wódki na świecie. Zajmuje czołowe miejsce jeśli chodzi o światową sprzedaż – Smirnoff jest dostępny w wielu krajach na wszystkich kontynentach. Jego podstawowa wersja powstaje z żytniego spirytusu oraz wody demineralizowanej (destylowanej i filtrowanej dziesięciokrotnie). Fabryki przedsiębiorstwa rozlokowane są w różnych częściach świata, jednak zawsze podlegają ścisłej kontroli firmy, dlatego finalny produkt zawsze smakuje identycznie, niezależnie w którym miejscu powstał. Producent wytwarza różne rodzaje swoich trunków, m. in. Smirnoff Vladimir, Smirnoff Black oraz trunki dodatkowo aromatyzowane.

Marka została utworzona w 1860 roku przez Piotra Smirnova, który stworzył własną gorzelnię zaopatrującą dwór carski. Swoje produkty przedsiębiorca sprzedawał w sklepie zlokalizowanym w Moskwie. Jego sklep był uważany za prawdziwą „świątynię wódki”, która zachwycała swoją elegancją i szykownym wystrojem. W 1898 roku cała gorzelnia wraz ze sklepem przeszła we władanie synów założyciela – Piotra Piotrowicza, Mikołaja oraz Włodzimierza. Razem byli największym producentem czystej wódki na świecie, a ich produkty były znane już na innych kontynentach. Jednak po rewolucji październikowej radziecka władza skonfiskowała cały ich majątek. Rodzina musiała ratować się ucieczką za granicę.

Po wyjeździe z Rosji bracia Smirnov postanowili odbudować swój dorobek, dlatego w 1920 roku otworzyli w Stambule własną gorzelnię, a cztery lata później we Lwowie została zbudowana destylarnia. W tym samym czasie nazwa wódki przeszła modyfikację – od teraz nazywała się bardziej „europejsko”. Przedsiębiorstwo rozwijało się zgodnie z planem, dlatego w 1925 roku otwarto kolejną destylarnię. W 1933 roku Smirnov sprzedał swoją markę i cały biznes. Produkcja przeniosła się niemal w całości na teren Stanów Zjednoczonych.

Trunek sprzedawany jest w różnych wariantach, z czego najbardziej jest znana ta z charakterystyczną czerwoną etykietą. Element wyróżniający go na tle innych produktów to dymny posmak obecny we wszystkich butelkach. Jeszcze większym uznaniem cieszy się czarna wersja, czyli Smirnoff Black, który jest czterokrotnie destylowany (w tym raz w 150 letnim alembiku), a następnie filtrowany przy użyciu węgla drzewnego pozyskiwanego ze srebrnej brzozy syberyjskiej.

[Głosów:1    Średnia:5/5]

BRAK KOMENTARZY

ZOSTAW ODPOWIEDŹ