Język angielski posiada cztery tryby warunkowe. Mają one duże znaczenie w tym języku i są stosunkowo często używane. Stąd należy je dobrze opanować, bo dzięki temu łatwiej będzie nam się porozumiewać na co dzień w Anglii. Pierwszym z okresów warunkowych jest tryb zerowy. Ma on najłatwiejszą konstrukcję, gdyż nie zawiera żadnych przyszłych form. Stosujemy go do praw natury, czegoś, co dzieje się zawsze. Budujemy go, dając zarówno w zdaniu nadrzędnym jak i zdaniu podrzędnym warunkowym Present Simple.Angielski pierwszy tryb warunkowy stosujemy w przypadku gdy pewne zdarzenie będzie miało miejsce w przyszłości lub teraz, jeśli oczywiście zostanie spełniony pewien warunek w przyszłości lub teraz. Jego konstrukcja to: if +  Present Simple +  will lub can. Drugi tryb warunkowy stosujemy do określenia sytuacji, gdy pewne zdarzenie miałoby miejsce teraz lub w przyszłości, gdyby został spełniony pewien warunek teraz lub w przyszłości. Tutaj konstrukcja wygląda tak: if + Past Simple + would/could. Trzeci tryb dotyczy zdarzeń, które miałyby miejsce w przeszłości, jeżeliby został spełniony pewien warunek również w przeszłości. Wtedy zdanie takie budujemy analogicznie do: if + Past Perfect + would/could/might have + Past Participle. Jak widać angielski pełny jest ustalonych struktur, które sami musimy opanować.

www.larobes.pl/

[Głosów:0    Średnia:0/5]
PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułOwoce w diecie
Następny artykułDania chińskie

BRAK KOMENTARZY

ZOSTAW ODPOWIEDŹ